آشنایی بنده با ایشان مربوط به زمانی است که بنده به عنوان شهردار ایلام، و همزمان با آن، ایشان به عنوان رییس هلال احمر استان ایلام، در خدمت مردم ایلام بودیم.
ما به عنوان جامعه‌ی ایلامیان مرکز، در این چندین ساله که در مناسبات اجتماعی و انتخاباتی و اداری و مذهبی پایتخت حضور داشته‌ایم، به جرات باید بگوییم که ایشان در این مدت و بیشتر از همه و با رویی گشاده و البته پیگیر پذیرای ایلامیان بوده و شاهکار ایشان در دادن یک فروند هلیکوپتر به استان ایلام و شاید مهمتر از آن انتصاب چند تن از مدیران ایلامی در رده‌های مدیریتی هلال احمر کشور، باقیات صالحات ایشان است، چرا که کادرسازی در رده‌های مختلف کشوری، به دلیل کم بودن تعداد ایلامیان در بدنه‌های تصمیم‌گیری و اجرایی کشور، از نان شب واجب‌تر است.
یادم می‌آید که در دوران دانشجویی در دهه‌های شصت و هفتاد، همه‌ی حسرت ما این بود که اگر یک ایلامی، در رده‌های کشوری بود، چقدر خوب می‌شد و رفته رقته با قرارگیری ایلامیان متعددی در سطوح اولیه و میانی مدیریت کشور، بر امیدواری و خوشحالی ما افزود.
اما انتخاب دکتر همتی یک درس‌آموخته‌ی بزرگ برای همه‌ی مدیران ایلامی داشت که آن جسارت و شهامت در ایستادن پای حق و حقوق و مطالبات ادا نشده‌ی ایلام عزیز ما که دلیل آن بی‌کسی ما بوده، و از این منظر باید انتخاب دکتر همتی را یک نقطه‌ی عطف در تاریخ مدیریتی استان دانست اگر چه شاید عزیزانی جایگاههایی بلندتر از او نیز کسب کرده باشند و این موضوع، آن حسرت تاریخی ما را دو چندان می‌کند که چرا همه‌ی مدیران ایلامی، نتوانستند، اینگونه بی‌پروا به ایلام و ایلامیان توجه کنند.
دعای خیر همه‌ی ما ایلامیان و آرزوی عاقبت به خیری برای این مدیر شایسته‌ی ملی، بدرقه‌ی راه این عزیز بادا.
- نویسنده : مصطفی بیگی
